непрыту́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| непрыту́льнік | непрыту́льнікі | |
| непрыту́льніка | непрыту́льнікаў | |
| непрыту́льніку | непрыту́льнікам | |
| непрыту́льніка | непрыту́льнікаў | |
| непрыту́льнікам | непрыту́льнікамі | |
| непрыту́льніку | непрыту́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)