непрыкме́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непрыкме́тны непрыкме́тная непрыкме́тнае непрыкме́тныя
Р. непрыкме́тнага непрыкме́тнай
непрыкме́тнае		 непрыкме́тнага непрыкме́тных
Д. непрыкме́тнаму непрыкме́тнай непрыкме́тнаму непрыкме́тным
В. непрыкме́тны (неадуш.)
непрыкме́тнага (адуш.)		 непрыкме́тную непрыкме́тнае непрыкме́тныя (неадуш.)
непрыкме́тных (адуш.)
Т. непрыкме́тным непрыкме́тнай
непрыкме́тнаю		 непрыкме́тным непрыкме́тнымі
М. непрыкме́тным непрыкме́тнай непрыкме́тным непрыкме́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)