непрывадны́
прыметнік, адносны
| непрывадны́ | непрывадна́я | непрывадно́е | непрывадны́я | |
| непрывадно́га | непрывадно́й непрывадно́е |
непрывадно́га | непрывадны́х | |
| непрывадно́му | непрывадно́й | непрывадно́му | непрывадны́м | |
| непрывадны́ ( непрывадно́га ( |
непрывадну́ю | непрывадно́е | непрывадны́я ( непрывадны́х ( |
|
| непрывадны́м | непрывадно́й непрывадно́ю |
непрывадны́м | непрывадны́мі | |
| непрывадны́м | непрывадно́й | непрывадны́м | непрывадны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)