непракла́дзены
прыметнік, адносны
| непракла́дзены | непракла́дзеная | непракла́дзенае | непракла́дзеныя | |
| непракла́дзенага | непракла́дзенай непракла́дзенае |
непракла́дзенага | непракла́дзеных | |
| непракла́дзенаму | непракла́дзенай | непракла́дзенаму | непракла́дзеным | |
| непракла́дзены ( непракла́дзенага ( |
непракла́дзеную | непракла́дзенае | непракла́дзеныя ( непракла́дзеных ( |
|
| непракла́дзеным | непракла́дзенай непракла́дзенаю |
непракла́дзеным | непракла́дзенымі | |
| непракла́дзеным | непракла́дзенай | непракла́дзеным | непракла́дзеных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)