непрадчува́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
| непрадчува́ны | непрадчува́ная | непрадчува́нае | непрадчува́ныя | |
| непрадчува́нага | непрадчува́най непрадчува́нае |
непрадчува́нага | непрадчува́ных | |
| непрадчува́наму | непрадчува́най | непрадчува́наму | непрадчува́ным | |
| непрадчува́ны ( непрадчува́нага ( |
непрадчува́ную | непрадчува́нае | непрадчува́ныя ( непрадчува́ных ( |
|
| непрадчува́ным | непрадчува́най непрадчува́наю |
непрадчува́ным | непрадчува́нымі | |
| непрадчува́ным | непрадчува́най | непрадчува́ным | непрадчува́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)