непрабу́дны
прыметнік, адносны
| непрабу́дны | непрабу́дная | непрабу́днае | непрабу́дныя | |
| непрабу́днага | непрабу́днай непрабу́днае |
непрабу́днага | непрабу́дных | |
| непрабу́днаму | непрабу́днай | непрабу́днаму | непрабу́дным | |
| непрабу́дны ( непрабу́днага ( |
непрабу́дную | непрабу́днае | непрабу́дныя ( непрабу́дных ( |
|
| непрабу́дным | непрабу́днай непрабу́днаю |
непрабу́дным | непрабу́днымі | |
| непрабу́дным | непрабу́днай | непрабу́дным | непрабу́дных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)