непаўназу́быя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| непаўназу́быя | |
| непаўназу́бых | |
| непаўназу́бым | |
| непаўназу́бых | |
| непаўназу́бымі | |
| непаўназу́бых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)