непако́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. непако́рніца непако́рніцы
Р. непако́рніцы непако́рніц
Д. непако́рніцы непако́рніцам
В. непако́рніцу непако́рніц
Т. непако́рніцай
непако́рніцаю		 непако́рніцамі
М. непако́рніцы непако́рніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)