непако́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| непако́рнік | непако́рнікі | |
| непако́рніка | непако́рнікаў | |
| непако́рніку | непако́рнікам | |
| непако́рніка | непако́рнікаў | |
| непако́рнікам | непако́рнікамі | |
| непако́рніку | непако́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)