непадыхо́дзячы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непадыхо́дзячы непадыхо́дзячая непадыхо́дзячае непадыхо́дзячыя
Р. непадыхо́дзячага непадыхо́дзячай
непадыхо́дзячае		 непадыхо́дзячага непадыхо́дзячых
Д. непадыхо́дзячаму непадыхо́дзячай непадыхо́дзячаму непадыхо́дзячым
В. непадыхо́дзячы (неадуш.)
непадыхо́дзячага (адуш.)		 непадыхо́дзячую непадыхо́дзячае непадыхо́дзячыя (неадуш.)
непадыхо́дзячых (адуш.)
Т. непадыхо́дзячым непадыхо́дзячай
непадыхо́дзячаю		 непадыхо́дзячым непадыхо́дзячымі
М. непадыхо́дзячым непадыхо́дзячай непадыхо́дзячым непадыхо́дзячых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)