непаднача́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
непаднача́ленне | |
непаднача́лення | |
непаднача́ленню | |
непаднача́ленне | |
непаднача́леннем | |
непаднача́ленні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)