ненаўчо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ненаўчо́ны ненаўчо́ная ненаўчо́нае ненаўчо́ныя
Р. ненаўчо́нага ненаўчо́най
ненаўчо́нае		 ненаўчо́нага ненаўчо́ных
Д. ненаўчо́наму ненаўчо́най ненаўчо́наму ненаўчо́ным
В. ненаўчо́ны (неадуш.)
ненаўчо́нага (адуш.)		 ненаўчо́ную ненаўчо́нае ненаўчо́ныя (неадуш.)
ненаўчо́ных (адуш.)
Т. ненаўчо́ным ненаўчо́най
ненаўчо́наю		 ненаўчо́ным ненаўчо́нымі
М. ненаўчо́ным ненаўчо́най ненаўчо́ным ненаўчо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)