ненамагні́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ненамагні́чаны ненамагні́чаная ненамагні́чанае ненамагні́чаныя
Р. ненамагні́чанага ненамагні́чанай
ненамагні́чанае		 ненамагні́чанага ненамагні́чаных
Д. ненамагні́чанаму ненамагні́чанай ненамагні́чанаму ненамагні́чаным
В. ненамагні́чаны (неадуш.)
ненамагні́чанага (адуш.)		 ненамагні́чаную ненамагні́чанае ненамагні́чаныя (неадуш.)
ненамагні́чаных (адуш.)
Т. ненамагні́чаным ненамагні́чанай
ненамагні́чанаю		 ненамагні́чаным ненамагні́чанымі
М. ненамагні́чаным ненамагні́чанай ненамагні́чаным ненамагні́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)