неміга́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
неміга́ючы | неміга́ючая | неміга́ючае | неміга́ючыя | |
неміга́ючага | неміга́ючай неміга́ючае |
неміга́ючага | неміга́ючых | |
неміга́ючаму | неміга́ючай | неміга́ючаму | неміга́ючым | |
неміга́ючы ( |
неміга́ючую | неміга́ючае | неміга́ючыя ( |
|
неміга́ючым | неміга́ючай неміга́ючаю |
неміга́ючым | неміга́ючымі | |
неміга́ючым | неміга́ючай | неміга́ючым | неміга́ючых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)