неметамарфізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неметамарфізава́ны неметамарфізава́ная неметамарфізава́нае неметамарфізава́ныя
Р. неметамарфізава́нага неметамарфізава́най
неметамарфізава́нае		 неметамарфізава́нага неметамарфізава́ных
Д. неметамарфізава́наму неметамарфізава́най неметамарфізава́наму неметамарфізава́ным
В. неметамарфізава́ны (неадуш.)
неметамарфізава́нага (адуш.)		 неметамарфізава́ную неметамарфізава́нае неметамарфізава́ныя (неадуш.)
неметамарфізава́ных (адуш.)
Т. неметамарфізава́ным неметамарфізава́най
неметамарфізава́наю		 неметамарфізава́ным неметамарфізава́нымі
М. неметамарфізава́ным неметамарфізава́най неметамарфізава́ным неметамарфізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)