некурэ́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
некурэ́ц | некурцы́ | |
некурца́ | некурцо́ў | |
некурцу́ | некурца́м | |
некурца́ | некурцо́ў | |
некурцо́м | некурца́мі | |
некурцу́ | некурца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)