неканкрэтызава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неканкрэтызава́ны неканкрэтызава́ная неканкрэтызава́нае неканкрэтызава́ныя
Р. неканкрэтызава́нага неканкрэтызава́най
неканкрэтызава́нае		 неканкрэтызава́нага неканкрэтызава́ных
Д. неканкрэтызава́наму неканкрэтызава́най неканкрэтызава́наму неканкрэтызава́ным
В. неканкрэтызава́ны (неадуш.)
неканкрэтызава́нага (адуш.)		 неканкрэтызава́ную неканкрэтызава́нае неканкрэтызава́ныя (неадуш.)
неканкрэтызава́ных (адуш.)
Т. неканкрэтызава́ным неканкрэтызава́най
неканкрэтызава́наю		 неканкрэтызава́ным неканкрэтызава́нымі
М. неканкрэтызава́ным неканкрэтызава́най неканкрэтызава́ным неканкрэтызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)