незасму́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| незасму́чаны | незасму́чаная | незасму́чанае | незасму́чаныя | |
| незасму́чанага | незасму́чанай незасму́чанае |
незасму́чанага | незасму́чаных | |
| незасму́чанаму | незасму́чанай | незасму́чанаму | незасму́чаным | |
| незасму́чаны ( незасму́чанага ( |
незасму́чаную | незасму́чанае | незасму́чаныя ( незасму́чаных ( |
|
| незасму́чаным | незасму́чанай незасму́чанаю |
незасму́чаным | незасму́чанымі | |
| незасму́чаным | незасму́чанай | незасму́чаным | незасму́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)