незапяча́таны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. незапяча́таны незапяча́таная незапяча́танае незапяча́таныя
Р. незапяча́танага незапяча́танай
незапяча́танае		 незапяча́танага незапяча́таных
Д. незапяча́танаму незапяча́танай незапяча́танаму незапяча́таным
В. незапяча́таны (неадуш.)
незапяча́танага (адуш.)		 незапяча́таную незапяча́танае незапяча́таныя (неадуш.)
незапяча́таных (адуш.)
Т. незапяча́таным незапяча́танай
незапяча́танаю		 незапяча́таным незапяча́танымі
М. незапяча́таным незапяча́танай незапяча́таным незапяча́таных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)