незапярэ́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. незапярэ́чаны незапярэ́чаная незапярэ́чанае незапярэ́чаныя
Р. незапярэ́чанага незапярэ́чанай
незапярэ́чанае		 незапярэ́чанага незапярэ́чаных
Д. незапярэ́чанаму незапярэ́чанай незапярэ́чанаму незапярэ́чаным
В. незапярэ́чаны (неадуш.)
незапярэ́чанага (адуш.)		 незапярэ́чаную незапярэ́чанае незапярэ́чаныя (неадуш.)
незапярэ́чаных (адуш.)
Т. незапярэ́чаным незапярэ́чанай
незапярэ́чанаю		 незапярэ́чаным незапярэ́чанымі
М. незапярэ́чаным незапярэ́чанай незапярэ́чаным незапярэ́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)