недысіміляты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. недысіміляты́ўны недысіміляты́ўная недысіміляты́ўнае недысіміляты́ўныя
Р. недысіміляты́ўнага недысіміляты́ўнай
недысіміляты́ўнае		 недысіміляты́ўнага недысіміляты́ўных
Д. недысіміляты́ўнаму недысіміляты́ўнай недысіміляты́ўнаму недысіміляты́ўным
В. недысіміляты́ўны (неадуш.)
недысіміляты́ўнага (адуш.)		 недысіміляты́ўную недысіміляты́ўнае недысіміляты́ўныя (неадуш.)
недысіміляты́ўных (адуш.)
Т. недысіміляты́ўным недысіміляты́ўнай
недысіміляты́ўнаю		 недысіміляты́ўным недысіміляты́ўнымі
М. недысіміляты́ўным недысіміляты́ўнай недысіміляты́ўным недысіміляты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)