недаўме́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. недаўме́цтва недаўме́цтвы
Р. недаўме́цтва недаўме́цтваў
Д. недаўме́цтву недаўме́цтвам
В. недаўме́цтва недаўме́цтвы
Т. недаўме́цтвам недаўме́цтвамі
М. недаўме́цтве недаўме́цтвах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)