недаця́міць

‘недаразумець што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. недаця́млю недаця́мім
2-я ас. недаця́міш недаця́міце
3-я ас. недаця́міць недаця́мяць
Прошлы час
м. недаця́міў недаця́мілі
ж. недаця́міла
н. недаця́міла
Дзеепрыслоўе
прош. час недаця́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)