недаспява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| недаспява́нне | недаспява́нні | |
| недаспява́ння | недаспява́нняў | |
| недаспява́нню | недаспява́нням | |
| недаспява́нне | недаспява́нні | |
| недаспява́ннем | недаспява́ннямі | |
| недаспява́нні | недаспява́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)