недару́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| недару́б | недару́бы | |
| недару́бу | недару́баў | |
| недару́бу | недару́бам | |
| недару́б | недару́бы | |
| недару́бам | недару́бамі | |
| недару́бе | недару́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)