недапільнава́ць
‘недагледзець каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| недапільну́ю | недапільну́ем | |
| недапільну́еш | недапільну́еце | |
| недапільну́е | недапільну́юць | |
| Прошлы час | ||
| недапільнава́ў | недапільнава́лі | |
| недапільнава́ла | ||
| недапільнава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| недапільну́й | недапільну́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| недапільнава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)