недако́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| недако́нчаны | недако́нчаная | недако́нчанае | недако́нчаныя | |
| недако́нчанага | недако́нчанай недако́нчанае |
недако́нчанага | недако́нчаных | |
| недако́нчанаму | недако́нчанай | недако́нчанаму | недако́нчаным | |
| недако́нчаны ( недако́нчанага ( |
недако́нчаную | недако́нчанае | недако́нчаныя ( недако́нчаных ( |
|
| недако́нчаным | недако́нчанай недако́нчанаю |
недако́нчаным | недако́нчанымі | |
| недако́нчаным | недако́нчанай | недако́нчаным | недако́нчаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)