недавыко́нванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| недавыко́нванне | |
| недавыко́нвання | |
| недавыко́нванню | |
| недавыко́нванне | |
| недавыко́нваннем | |
| недавыко́нванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)