недаву́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| недаву́к | недаву́кі | |
| недаву́ка | недаву́каў | |
| недаву́ку | недаву́кам | |
| недаву́ка | недаву́каў | |
| недаву́кам | недаву́камі | |
| недаву́ку | недаву́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)