недаакі́слены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. недаакі́слены недаакі́сленая недаакі́сленае недаакі́сленыя
Р. недаакі́сленага недаакі́сленай
недаакі́сленае		 недаакі́сленага недаакі́сленых
Д. недаакі́сленаму недаакі́сленай недаакі́сленаму недаакі́сленым
В. недаакі́слены (неадуш.)
недаакі́сленага (адуш.)		 недаакі́сленую недаакі́сленае недаакі́сленыя (неадуш.)
недаакі́сленых (адуш.)
Т. недаакі́сленым недаакі́сленай
недаакі́сленаю		 недаакі́сленым недаакі́сленымі
М. недаакі́сленым недаакі́сленай недаакі́сленым недаакі́сленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)