недаакісле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. недаакісле́нне
Р. недаакісле́ння
Д. недаакісле́нню
В. недаакісле́нне
Т. недаакісле́ннем
М. недаакісле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)