недаакісле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| недаакісле́нне | |
| недаакісле́ння | |
| недаакісле́нню | |
| недаакісле́нне | |
| недаакісле́ннем | |
| недаакісле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)