невыкараня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. невыкараня́льны невыкараня́льная невыкараня́льнае невыкараня́льныя
Р. невыкараня́льнага невыкараня́льнай
невыкараня́льнае		 невыкараня́льнага невыкараня́льных
Д. невыкараня́льнаму невыкараня́льнай невыкараня́льнаму невыкараня́льным
В. невыкараня́льны (неадуш.)
невыкараня́льнага (адуш.)		 невыкараня́льную невыкараня́льнае невыкараня́льныя (неадуш.)
невыкараня́льных (адуш.)
Т. невыкараня́льным невыкараня́льнай
невыкараня́льнаю		 невыкараня́льным невыкараня́льнымі
М. невыкараня́льным невыкараня́льнай невыкараня́льным невыкараня́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)