не́ваднік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
не́ваднік | не́ваднікі | |
не́вадніка | не́ваднікаў | |
не́вадніку | не́ваднікам | |
не́вадніка | не́ваднікаў | |
не́ваднікам | не́ваднікамі | |
не́вадніку | не́вадніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)