неаха́йніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. неаха́йніца неаха́йніцы
Р. неаха́йніцы неаха́йніц
Д. неаха́йніцы неаха́йніцам
В. неаха́йніцу неаха́йніц
Т. неаха́йніцай
неаха́йніцаю		 неаха́йніцамі
М. неаха́йніцы неаха́йніцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)