неарнаментава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неарнаментава́ны неарнаментава́ная неарнаментава́нае неарнаментава́ныя
Р. неарнаментава́нага неарнаментава́най
неарнаментава́нае		 неарнаментава́нага неарнаментава́ных
Д. неарнаментава́наму неарнаментава́най неарнаментава́наму неарнаментава́ным
В. неарнаментава́ны (неадуш.)
неарнаментава́нага (адуш.)		 неарнаментава́ную неарнаментава́нае неарнаментава́ныя (неадуш.)
неарнаментава́ных (адуш.)
Т. неарнаментава́ным неарнаментава́най
неарнаментава́наю		 неарнаментава́ным неарнаментава́нымі
М. неарнаментава́ным неарнаментава́най неарнаментава́ным неарнаментава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)