неажыццё́ўлены
прыметнік, адносны
| неажыццё́ўлены | неажыццё́ўленая | неажыццё́ўленае | неажыццё́ўленыя | |
| неажыццё́ўленага | неажыццё́ўленай неажыццё́ўленае |
неажыццё́ўленага | неажыццё́ўленых | |
| неажыццё́ўленаму | неажыццё́ўленай | неажыццё́ўленаму | неажыццё́ўленым | |
| неажыццё́ўлены ( неажыццё́ўленага ( |
неажыццё́ўленую | неажыццё́ўленае | неажыццё́ўленыя ( неажыццё́ўленых ( |
|
| неажыццё́ўленым | неажыццё́ўленай неажыццё́ўленаю |
неажыццё́ўленым | неажыццё́ўленымі | |
| неажыццё́ўленым | неажыццё́ўленай | неажыццё́ўленым | неажыццё́ўленых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)