неад’екты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неад’екты́ўны неад’екты́ўная неад’екты́ўнае неад’екты́ўныя
Р. неад’екты́ўнага неад’екты́ўнай
неад’екты́ўнае		 неад’екты́ўнага неад’екты́ўных
Д. неад’екты́ўнаму неад’екты́ўнай неад’екты́ўнаму неад’екты́ўным
В. неад’екты́ўны (неадуш.)
неад’екты́ўнага (адуш.)		 неад’екты́ўную неад’екты́ўнае неад’екты́ўныя (неадуш.)
неад’екты́ўных (адуш.)
Т. неад’екты́ўным неад’екты́ўнай
неад’екты́ўнаю		 неад’екты́ўным неад’екты́ўнымі
М. неад’екты́ўным неад’екты́ўнай неад’екты́ўным неад’екты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)