неадыты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неадыты́ўны неадыты́ўная неадыты́ўнае неадыты́ўныя
Р. неадыты́ўнага неадыты́ўнай
неадыты́ўнае		 неадыты́ўнага неадыты́ўных
Д. неадыты́ўнаму неадыты́ўнай неадыты́ўнаму неадыты́ўным
В. неадыты́ўны (неадуш.)
неадыты́ўнага (адуш.)		 неадыты́ўную неадыты́ўнае неадыты́ўныя (неадуш.)
неадыты́ўных (адуш.)
Т. неадыты́ўным неадыты́ўнай
неадыты́ўнаю		 неадыты́ўным неадыты́ўнымі
М. неадыты́ўным неадыты́ўнай неадыты́ўным неадыты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)