неаднаўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неаднаўле́нчы неаднаўле́нчая неаднаўле́нчае неаднаўле́нчыя
Р. неаднаўле́нчага неаднаўле́нчай
неаднаўле́нчае
неаднаўле́нчага неаднаўле́нчых
Д. неаднаўле́нчаму неаднаўле́нчай неаднаўле́нчаму неаднаўле́нчым
В. неаднаўле́нчы (неадуш.)
неаднаўле́нчага (адуш.)
неаднаўле́нчую неаднаўле́нчае неаднаўле́нчыя (неадуш.)
неаднаўле́нчых (адуш.)
Т. неаднаўле́нчым неаднаўле́нчай
неаднаўле́нчаю
неаднаўле́нчым неаднаўле́нчымі
М. неаднаўле́нчым неаднаўле́нчай неаднаўле́нчым неаднаўле́нчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)