неаб’я́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неаб’я́ўлены неаб’я́ўленая неаб’я́ўленае неаб’я́ўленыя
Р. неаб’я́ўленага неаб’я́ўленай
неаб’я́ўленае		 неаб’я́ўленага неаб’я́ўленых
Д. неаб’я́ўленаму неаб’я́ўленай неаб’я́ўленаму неаб’я́ўленым
В. неаб’я́ўлены (неадуш.)
неаб’я́ўленага (адуш.)		 неаб’я́ўленую неаб’я́ўленае неаб’я́ўленыя (неадуш.)
неаб’я́ўленых (адуш.)
Т. неаб’я́ўленым неаб’я́ўленай
неаб’я́ўленаю		 неаб’я́ўленым неаб’я́ўленымі
М. неаб’я́ўленым неаб’я́ўленай неаб’я́ўленым неаб’я́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)