неабястлу́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабястлу́шчаны неабястлу́шчаная неабястлу́шчанае неабястлу́шчаныя
Р. неабястлу́шчанага неабястлу́шчанай
неабястлу́шчанае		 неабястлу́шчанага неабястлу́шчаных
Д. неабястлу́шчанаму неабястлу́шчанай неабястлу́шчанаму неабястлу́шчаным
В. неабястлу́шчаны (неадуш.)
неабястлу́шчанага (адуш.)		 неабястлу́шчаную неабястлу́шчанае неабястлу́шчаныя (неадуш.)
неабястлу́шчаных (адуш.)
Т. неабястлу́шчаным неабястлу́шчанай
неабястлу́шчанаю		 неабястлу́шчаным неабястлу́шчанымі
М. неабястлу́шчаным неабястлу́шчанай неабястлу́шчаным неабястлу́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)