неабтынкава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабтынкава́ны неабтынкава́ная неабтынкава́нае неабтынкава́ныя
Р. неабтынкава́нага неабтынкава́най
неабтынкава́нае		 неабтынкава́нага неабтынкава́ных
Д. неабтынкава́наму неабтынкава́най неабтынкава́наму неабтынкава́ным
В. неабтынкава́ны (неадуш.)
неабтынкава́нага (адуш.)		 неабтынкава́ную неабтынкава́нае неабтынкава́ныя (неадуш.)
неабтынкава́ных (адуш.)
Т. неабтынкава́ным неабтынкава́най
неабтынкава́наю		 неабтынкава́ным неабтынкава́нымі
М. неабтынкава́ным неабтынкава́най неабтынкава́ным неабтынкава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)