неабто́ўчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
неабто́ўчаны | неабто́ўчаная | неабто́ўчанае | неабто́ўчаныя | |
неабто́ўчанага | неабто́ўчанай неабто́ўчанае |
неабто́ўчанага | неабто́ўчаных | |
неабто́ўчанаму | неабто́ўчанай | неабто́ўчанаму | неабто́ўчаным | |
неабто́ўчаны ( неабто́ўчанага ( |
неабто́ўчаную | неабто́ўчанае | неабто́ўчаныя ( неабто́ўчаных ( |
|
неабто́ўчаным | неабто́ўчанай неабто́ўчанаю |
неабто́ўчаным | неабто́ўчанымі | |
неабто́ўчаным | неабто́ўчанай | неабто́ўчаным | неабто́ўчаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)