неабву́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабву́чаны неабву́чаная неабву́чанае неабву́чаныя
Р. неабву́чанага неабву́чанай
неабву́чанае		 неабву́чанага неабву́чаных
Д. неабву́чанаму неабву́чанай неабву́чанаму неабву́чаным
В. неабву́чаны (неадуш.)
неабву́чанага (адуш.)		 неабву́чаную неабву́чанае неабву́чаныя (неадуш.)
неабву́чаных (адуш.)
Т. неабву́чаным неабву́чанай
неабву́чанаю		 неабву́чаным неабву́чанымі
М. неабву́чаным неабву́чанай неабву́чаным неабву́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)