наўю́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наўю́чу наўю́чым
2-я ас. наўю́чыш наўю́чыце
3-я ас. наўю́чыць наўю́чаць
Прошлы час
м. наўю́чыў наўю́чылі
ж. наўю́чыла
н. наўю́чыла
Загадны лад
2-я ас. наўю́ч наўю́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час наўю́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)