наўпамяну́ць
‘угаварыць, пераканаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| наўпамяну́ | наўпамянё́м | |
| наўпамяне́ш | наўпаменяце́ | |
| наўпамяне́ | наўпамяну́ць | |
| Прошлы час | ||
| наўпамяну́ў | наўпамяну́лі | |
| наўпамяну́ла | ||
| наўпамяну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| наўпамяні́ | наўпамяні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| наўпамяну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)