наўмы́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| наўмы́сніца | наўмы́сніцы | |
| наўмы́сніцы | наўмы́сніц | |
| наўмы́сніцы | наўмы́сніцам | |
| наўмы́сніцу | наўмы́сніц | |
| наўмы́сніцай наўмы́сніцаю |
наўмы́сніцамі | |
| наўмы́сніцы | наўмы́сніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)