наўмы́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. наўмы́сніца наўмы́сніцы
Р. наўмы́сніцы наўмы́сніц
Д. наўмы́сніцы наўмы́сніцам
В. наўмы́сніцу наўмы́сніц
Т. наўмы́сніцай
наўмы́сніцаю		 наўмы́сніцамі
М. наўмы́сніцы наўмы́сніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)