наўмы́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наўмы́снік наўмы́снікі
Р. наўмы́сніка наўмы́снікаў
Д. наўмы́сніку наўмы́снікам
В. наўмы́сніка наўмы́снікаў
Т. наўмы́снікам наўмы́снікамі
М. наўмы́сніку наўмы́сніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)