наўлада́рыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наўлада́ру наўлада́рым
2-я ас. наўлада́рыш наўлада́рыце
3-я ас. наўлада́рыць наўлада́раць
Прошлы час
м. наўлада́рыў наўлада́рылі
ж. наўлада́рыла
н. наўлада́рыла
Загадны лад
2-я ас. наўлада́р наўлада́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час наўлада́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)