наі́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. наі́ўніца наі́ўніцы
Р. наі́ўніцы наі́ўніц
Д. наі́ўніцы наі́ўніцам
В. наі́ўніцу наі́ўніц
Т. наі́ўніцай
наі́ўніцаю		 наі́ўніцамі
М. наі́ўніцы наі́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)